Verbum

denounce

v.t.

1) асуджа́ць, га́ніць, ганьбава́ць, публі́чна крытыкава́ць

2) выдава́ць; дано́сіць; абвінава́чваць

3) дэнансава́ць (умо́ву)

decry

v., -cried, -crying

1) га́ніць, ганьбава́ць; асуджа́ць

2) прыніжа́ць, пераме́ншваць (значэ́ньне чаго́-н.)

3) выка́звацца су́праць

rebuke

v.t.

1) папрака́ць, упіка́ць; дакара́ць

2) га́ніць; свары́цца

n.

дако́р, папро́к -у m., нага́на f.

censure

n.

ганьбава́ньне n., вымо́ва f., асуджэ́ньне n., кры́тыка f.

v.

1) га́ніць, знахо́дзіць зага́ны, недахо́пы

2) крытыкава́ць

blame

v.t.

1) вінава́ціць

he is to blame — ён вінава́ты

2) га́ніць

n.

1) віна́ f.

2) нага́на f.; вымо́ва f.

reprove

v.t.

га́ніць, ганьбава́ць каго́, крыча́ць на каго́

to reprove the boy for teasing the cat — накрыча́ць на хлапца́ за то́е, што дра́жніць ката́

fulminate

v.t

1) грамі́ць (і ў дру́ку)

2) суро́ва га́ніць, крытыкава́ць

v.i.

1) рапто́ўна разьвіва́цца (пра хваро́бу)

2) выбуха́ць

3) грыме́ць і блі́скаць

condemn

v.t.

1) асуджа́ць; ганьбава́ць, га́ніць

2) прызнава́ць вінава́тым

3) прысуджа́ць, выно́сіць прысу́д, засуджа́ць

to condemn to death — засуджа́ць на сьмерць

4) бракава́ць; прызнава́ць непрыда́тным (буды́нак, мост)

flay

v.t.

1) абдзіра́ць, кале́чыць ску́ру

with a back flayed — з абдзе́ртымі плячы́ма (ад пабо́яў)

2) суро́ва, мо́цна га́ніць; бязьлі́тасна, няшча́дна крытыкава́ць

3) абабіра́ць; гра́біць, зьдзіра́ць; ашу́кваць