Verbum

упіка́ць, упікну́ць разм. (папракаць) vórwerfen* vt (каго-н. D, у чым-н. A); Vórwürfe máchen (D); j-m éinen Vórwurf máchen (у чым-н. wegen G); j-m etw. únter die Náse réiben* (даць каму-н. ясна зразумець);

яна́ ўпікну́ла яго́ за ўпа́ртасць sie warf ihm séine Störrigkeit vor

дапуска́ць, дапусці́ць

1. (даць дазвол) zúlassen* vt; den Zútritt gestátten; gestátten vt;

2. (палічыць за магчымае) ánnehmen* vt; zúgeben* vt; für möglich hálten*;

3. (прыладзіць, падагнаць) ánpassen vt, éinpassen vt; nácharbeiten vt;

дапуска́ць памы́лку éinen Féhler máchen;

◊

дапу́сцім, што… ángenommen, dass…;

гэ́тага не́льга дапуска́ць das kann [darf] man nicht zúlassen

ла́зня ж.

1. (памяшканне) Bádehaus n -es, -häuser, Báderaum m -(e)s, -räume; Sáuna f -, - і -s (парная);

2. (мыццё) Bad n -(e)s, Bäder; Dámpfbad n;

схадзі́ць у ла́зню ein Dámpfbad néhmen*;

◊

даць [зада́ць] каму-н. ла́зню j-m tüchtig den Kopf wáschen*; j-m die Hölle heiß máchen

паказа́ць

1. (даць магчымасць убачыць) zéigen vt;

паказа́ць кні́гу [даро́гу] ein Buch [den Weg] zéigen;

паказа́ць па́льцам mit dem Fínger zéigen (на каго-н., што-н. auf A);

2. перан.:

паказа́ць сябе́ sich zéigen;

паказа́ць зу́бы die Zähne zéigen;

не паказа́ць [пада́ць] ві́ду sich (D) nichts ánmerken lássen*;

паказа́ць пры́клад ein Béispiel gében*;

я яму́ пакажу́, дзе ра́кі зіму́юць ≅ ich werde ihm zéigen, was éine Hárke ist; vórzeigen vt;

паказа́ць па́шпарт den Pass vórzeigen; hínweisen* vt;

3. (прадэманстраваць) vórführen vt, áufführen vt;

паказа́ць фільм éinen Film vórführen;

паказа́ць п’е́су ein Theáterstück áufführen [vórführen];

4. (даць паказанні на допыце) áussagen vt (супраць каго-н. gégen A, на карысць каго-н. für A)

дапамага́ць, дапамагчы́

1. (аказаць дапамогу) hélfen* vi; Hílfe léisten, zu Hílfe kómmen*; Unterstützung erwéisen* [geben*];

дапамага́ць каму-н у ця́жкім стано́вішчы j-m aus der Verlégenheit hélfen*;

◊

дапамага́ць і сло́вам і спра́вай j-m mit Rat und Tat zur Séite stehen*;

2. (даць жаданы вынік) frúchten vi; das gewünschte Resultát bríngen*

зда́ча ж.

1. (дзеянне) Áufgabe f -, Áblieferung f -, -en; Übergabe f - (перадача);

зда́ча багажу́ Gepäckaufgabe f -, Gepäckabfertigung f -;

2. (у наём) Vermíeten n -s; Vermíetung f -;

3. (крэпасці) Übergabe f, Kapitulatión f -, -en;

4. (грошы) гл. pэшта;

◊

даць зда́чы разм. zurück paríeren vt;

атрыма́ць зда́чы разм. eins auf die Náse bekómmen*