Vórhang
m -(e)s, -hänge
1) засло́на, што́ра
der ~ geht auf [geht hoch, geht in die Hö́he, gibt die Bühne frei] — засло́на падыма́ецца [раскрыва́ецца]
der ~ geht níeder [fällt] — засло́на апуска́ецца
den ~ vórziehen* [schlíeßen*] — даць засло́ну
2) перан. заве́са
◊ der Scháuspieler hátte víele Vórhänge — арты́ста мно́га разо́ў выкліка́лі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)