Verbum

упіка́ць, упікну́ць разм (папракаць) vórwerfen* vt (каго-н D, у чым-н A); Vórwürfe máchen (D); j-m éinen Vórwurf máchen (у чым-н wegen G); j-m etw. únter die Náse réiben* (даць каму-н ясна зразумець);

яна́ упікну́ла яго́ за ўпа́ртасць sie warf ihm séine Störrigkeit vor