Verbum

узро́вень м Niveau [-´vo:] n -s, -s (тс перан); Ébene f -, -n, Stand m -es, -stände;

жыццёвы узро́ Lébensstandard m -(e)s, -s;

узро́ вы тво́р чых сіл эк Entwícklungsstand der Produktívkräfte;

ні́зкі узро́ Tíefstand m;

вы со́ ка га узро́ўню niveauvoll [-´vo:];

узро́ ва ды́ Wásserstand m;

над узро́ў нем мо́ра геагр über dem Méeresspiegel;

на высо́кім тэхні́чным узро́ўні téchnisch hóchstehend, auf hóhem téchnischem Niveau;

на не да стат ко́ ва вы со́ кім узро́ўні niveaulos [-´vo:-];

на узро́ўні auf gléicher Höhe (з чым-н mit D);

стаць на узро́вень з кім-н sich auf j-s Niveau erhében*;

быць на узро́ўні перан den gestéllten Fórderungen entspréchen*;

канта́к ты на най вы шэ́й шым узро́ўні Kontákte auf höchster Ébene;

су стрэ́ ча на най вы шэ́ йшым узро́ўні паліт, дып, тс перан Gípfelkonferenz f -, -en;

ве́с ці пе ра мо́ вы на узро́ўні мі ні́ с т раў паліт auf Minísterebene verhándeln

улі́к м

1. Berücksichtigung f -;

з улі́кам чаго-н únter Berücksichtigung (G);

2. бухг, эк Beréchnung f -, -en; Inventúr [-vɛn-] f -, -en (у краме); Réchnungswesen n -s, Réchnungsführung f -, -en (рахункаводства); Erfássung f -, -en; Statístik f - (статыстыка);

улі́к сабеко́шту Kóstenrechnung f;

ве́сці улі́к beréchnen vt; Buch führen (über A), éintragen* vt (запісваць); kontrollíeren vt (правяраць);

право́дзіць улі́к у кра́ме im Geschäft Inventúr máchen;

не паддава́цца улі́ку sich nicht ábschätzen [beréchnen] lássen*;

без улі́ку чаго-н óhne Rücksicht auf etw. (A);

3. фін (вэксаляў) Diskontíerung f -, -en; Diskónt m -(e)s;

ста́ўка улі́ку Diskóntsatz m -es, -sätze;

4. (рэгістрацыя) Registríerung f -, -en, Registratúr f -, -en; Éintragung f -, -en;

улі́к ваеннаабавя́заных die Erfássung der Wéhrpflichtigen;

узя́ць на улі́к registríeren vt, in die Líste éintragen*;

паста́віць на улі́к erfássen vt;

зняць з улі́ку stréichen* vt;

стаць на улі́к sich ánmelden;

зня́цца з улі́ку sich ábmelden;

3. фін (вэксаляў) Diskontíerung f -, Diskónt m -(e)s, -e

даро́га ж

1. Weg m -(e)s, -e; Stráße f -, -n;

аўтамабі́льная даро́га Áutostraße f Áutobahn f -, -en (аўтамагістраль);

го́рная даро́га Gebírgsstraße f;

грунтава́я даро́га únbefestigte Stráße, Natúrstraße f;

палява́я [прасёлачная] даро́га Féldweg m;

2. (для перавозкі грузаў або пасажыраў) Bahn f -, -en;

кана́тная даро́га Séilbahn f, Dráhtseilbahn f;

вузкакале́йная даро́га Schmálspurbahn f, Kléinbahn f;

падве́сная даро́га Hängebahn f, Schwébebahn f;

3. (падарожжа) Réise f -, -n;

далёкая даро́га éine wéite Réise; ein wéiter Weg;

вы́правіцца ў даро́гу sich auf den Weg máchen [begében*]

4. (напрамак руху) Weg m -(e)s, -e;

◊ вы́йсці на даро́гу den Weg beschréiten*;

вы́весці на шыро́кую даро́гу auf éine bréite Bahn führen;

прабі́ць сабе́ даро́гу sich (D) den [éinen] Weg báhnen [frei máchen];

ісці́ сваёй даро́гай séinen (éigenen) Weg géhen*;

стаць упо́перак даро́гі j-m im Wége stehen*, j-m in die Quére kómmen*;

туды́ яму́ і даро́га! разм das geschíeht ihm recht!; das hat er (auch) verdíent!;

пракла́дваць сабе́ даро́гу sich (D) éinen Weg báhnen

бок м

1. Séite f -, -n;

адваро́тны бок медаля́ die Kéhrseite der Medaille [me´daljə];

пакла́сці што-н у бок etw. zur Séite légen;

па гэ́ты бок díesseits (чаго-н G);

па той бок jénseits (чаго-н G);

з боку каго-н von Séiten (G), séitens (G);

2. (у судовым працэсе і г. д.) Partéi f -, -en; Séite f -, -n (у спрэчцы і г. д.); Verhándlungsseite f, Verhándlungspartner m -s, - (у перагаворах);

дагаво́рныя бакі́ Verhándlungspartner pl, die vertrágschließenden Séiten;

заціка́ўлены бок interessíerte Séite [Partéi]; Interessént m -en, -en;

браць чый-н

бок für j-n Partéi ergréifen*, auf j-s Séite tréten*;

стаць на чый-н

бок sich auf j-s Séite stéllen; für j-n Partéi néhmen* [ergréifen];

з боку на бок von éiner Séite auf die ándere;

бок у бок Séit(e) an Séit(e); Tür an Tür; dicht nebeneinánder;

пад бокам (паблізу) in állernächster Nähe;

ляжа́ць на баку́ auf der fáulen Haut líegen*

рука́ ж Hand f -, Hände (кісць); Arm m -(e)s, -e (уся рука);

уме́лыя рукі geschíckte Hände;

узя́ць на рукі auf den Arm néhmen*;

пада́ць руку́ die Hand gében* [réichen];

павіта́цца з кім-н за руку́ j-n mit éinem Händedruck [per Hándschlag] begrüßen;

узя́ць каго-н пад руку́ sich bei j-m éinhaken [únterhaken];

прашу́ падня́ць рукі! (пры галасаванні) ich bítte um Hándzeichen;

рукі ўго́ру! спарт (каманда) Árme hoch!; вайск Hände hoch!;

рукі ўніз! (каманда) Árme níeder!;

рукі па швах! (каманда) die Árme ánlegen!;

стаць, рукі ўбо́кі! (каманда) die Hände in die Séiten stémmen [stützen]!;

про́даж з рук камерц Diréktverkauf m -(e)s, -käufe;

◊ апусці́ць рукі перан den Mut sínken lássen*, die Flínte ins Korn wérfen*;

са збро́яй у рука́х mit der Wáffe in der Hand;

сядзе́ць скла́ўшы рукі die Hände in den Schoß légen;

быць звяза́ным па рука́х і нага́х an Händen und Füßen gefésselt [gebúnden] sein;

рукі ко́раткі разм das liegt nicht in séiner Macht;

быць у чыіx-н рука́х in j-s Gewált [Macht] sein;

даць во́лю рука́м hándgreiflich wérden;

узя́ць сябе́ ў рукі sich zusámmennehmen*, sich behérrschen, sich bezwíngen;

збыць што-н з рук разм etw. lóswerden аддз [lósschlagen* аддз];

ма́йстар на ўсе́ рукі sich auf álles verstéhen*; ein Táusendkünstler [Táusendsas(s)a] sein;

рука́ руку́ мы́е, зло́дзей зло́дзея кры́е ≅ éine Hand wäscht die ándere