рука́
уме́лыя рукі geschíckte Hände;
узя́ць на рукі auf den Arm néhmen*;
пада́ць руку́ die Hand gében* [réichen];
павіта́цца з кім
узя́ць каго-н пад руку́ sich bei
прашу́ падня́ць рукі! (пры галасаванні) ich bítte um Hándzeichen;
рукі ўго́ру!
рукі ўніз! (каманда) Árme níeder!;
рукі па швах! (каманда) die Árme ánlegen!;
стаць, рукі ўбо́кі! (каманда) die Hände in die Séiten stémmen [stützen]!;
про́даж з рук
◊ апусці́ць рукі
са збро́яй у рука́х mit der Wáffe in der Hand;
сядзе́ць скла́ўшы рукі die Hände in den Schoß légen;
быць звяза́ным па рука́х і нага́х an Händen und Füßen gefésselt [gebúnden] sein;
рукі ко́раткі
быць у чыіx
даць во́лю рука́м hándgreiflich wérden;
узя́ць сябе́ ў рукі sich zusámmennehmen*, sich behérrschen, sich bezwíngen;
збыць што-н з рук
ма́йстар на ўсе́ рукі sich auf álles verstéhen*; ein Táusendkünstler [Táusendsas(s)a] sein;
рука́ руку́ мы́е, зло́дзей зло́дзея кры́е ≅ éine Hand wäscht die ándere
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)