dúrchbringen
*
1.
vt
1) заця́гваць (нітку)
2) праця́гваць (праз што-н.)
3) право́дзіць, праця́гваць (закон)
séine Méinung ~ — абарані́ць свой пункт по́гляду
éinen Schüler durch die Prüfung ~ — (з ця́жкасцю) вы́цягнуць ву́чня на экза́мене
4) праманта́чваць (грошы)
2.
(sich) перабіва́цца
(у жыцці)
 Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)  
вы́карыстаць, выкарысто́ўваць áusnützen vt, (áus)nútzen vt; verwénden vt, ánwenden vt, gebráuchen vt; benútzen vt, nützen vt (скарыстаць); Nútzen zíehen* (што-н, aus D), sich (D) etw. zunútze máchen (што-н у сваіх мэтах); áuswerten vt, verwérten vt (рэалізаваць);
вы́карыстаць до́бра свой час séine Zeit gut (áus)nútzen;
вы́карыстаць усе́ сро́дкі álle Míttel ánwenden* [éinsetzen];
вы́карыстаць вы́падак éine Gelégenheit (áus)nützen [ergréifen*];
вы́карыстаць до́свед Erfáhrungen áuswerten;
вы́карыстаць абсталява́нне die Áusrüstung benútzen
 Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)  
брат м Brúder m -s, Brüder;
ро́дны брат der léibliche Brúder;
стрые́чны [дваю́радны] брат Cousin [ku´zɛ̃:] m -s, -s, Vétter m -s, -n;
зво́дны брат Stíefbruder m;
брат і сястра́, браты і сёстры (у сям’і) Geschwíster pl;
2. (зварот) Brúderherz, mein Líeber;
3.:
браты па збро́і Wáffenbrüder pl;
свой брат разм Freund m -(e)s, -е, Genósse m -n, -n, Gesínnungsgenosse m;
на брата разм pro Persón; pro Náse (разм)
 Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)  
страх м Angst f -, Ängste; Furcht f - (боязь, асцярога); Entsétzen n -s, - (жах);
смяро́тны страх Tódesangst f;
апанава́ны страхам ángsterfüllt, entsétzt;
пад страхам сме́рці bei Tódesstrafe;
дрыжа́ць ад страху vor Angst bében, vor Furcht zíttern;
◊ на свой страх і ры́зыку auf éigenes Rísiko, auf éigene Gefáhr; auf die éigene Káppe (разм);
трыма́ць каго-н у страху j-m Angst éinjagen, j-m Furcht éinflößen, j-m Angst máchen
 Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)  
Pflicht
f -, -en абавя́зак, паві́ннасць
sich (D) etw. zur ~ máchen, es für séine ~ hálten* — лічы́ць што-н. сваі́м абавя́зкам
der ~ zuwíder hándeln — дзе́йнічаць су́праць абавя́зку
séiner ~ náchkommen* — вы́канаць свой абавя́зак
zur ~ máchen — ста́віць у абавя́зак, абавя́зваць
sich über séine ~ hinwégsetzen — ігнарава́ць свае́ абавя́зкі
die ~ ruft — абавя́зак патрабу́е
 Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)  
Kósten
pl выда́ткі, расхо́ды
bewégliche ~ — пераме́нныя выда́ткі
féste [fíxe] ~ — пастая́нныя выда́ткі
explizíte ~ — яўныя выда́ткі
ímplizite ~ — неяўныя выда́ткі
wir háben kéine ~ geschéut — мы не шкадава́лі гро́шай
die ~ bestréiten* [trágen*]; für die ~ áufkommen* — узя́ць на сябе́ ўсе выда́ткі
auf éigene ~ — на свой кошт
auf séine ~ kómmen* — апраўда́ць свае́ выда́ткі
 Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)  
Zeit
f -, -en
1) час
zur ~ — у цяпе́рашні час; цяпе́р
es ist höchste ~ — даўно́ пара́, са́мы час
die gánze ~ über — уве́сь час
von ~ zu ~ — ча́сам; раз-по́раз; зрэ́дку
die ~ drängt — час падганце
das hat noch ~ — на то́е яшчэ́ ёсць час
◊ kommt ~, kommt Rat — пераначу́ем – бо́лей [ясне́й] пачу́ем
die ~ bringt Rósen — час прыно́сіць свой плён
die ~ heilt (álle) Wúnden — час – са́мы ле́пшы ле́кар
2) час, перы́яд, эпо́ха
das war éine glückliche ~ — гэ́та была́ шчаслі́вая пара́
in álter ~ — у старажы́тны час
er war zu séiner ~ ein gróßer Künstler — у свой час ён быў вялі́кім мастако́м
mit der ~ géhen* — кро́чыць у нагу́ з ча́сам
 Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)  
únrecht
a
1) несправядлі́вы
2) няслу́шны, няпра́вільны; ненале́жны, неадпаве́дны, не той
zur ~en Zeit — не ў свой час, не своечасо́ва
in die ~en [in ~e] Hände fállen* — папа́сці не ў ты́я ру́кі; папа́сці не таму́, каму́ трэ́ба
etw. аn dem ~en Énde ánfangen* — пача́ць што-н. не з таго́ канца́
 Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)  
Máßstab
m -(e)s, -stäbe
1) тэх. машта́б; машта́бная ліне́йка, шкала́
verjüngter ~ — паме́ншаны машта́б
in größerem ~ — у больш шыро́кіх паме́рах [машта́бах]
2) крытэ́рый, ме́рка
éinen hóhen ~ an etw. (A) ánlegen — выстаўля́ць высо́кія патрабава́нні да чаго́-н.; высо́ка цані́ць што-н.
den éigenen ~ ánlegen — ме́раць што-н. на свой аршы́н
 Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)  
абавя́зак м 1. Pflicht f -, -en; Verpflíchtung f -, -en; Oblíegenheit f -, -en, Funktion f -, -en (службовы – звыч мн);
службо́выя абавя́зкі Díenstpflichten pl;
грамадзя́нскі абавя́зак Bürgerpflicht;
вайско́вы [во́інскі] абавя́зак Wéhrpflicht f;
лічы́ць за свой абавя́зак für séine Pflicht hálten;
выко́нваць свае́ абавя́зкі séine Pflíchten erfüllen;
вы́зваліць каго-н ад абавя́зкаў j-n séiner Pflíchten entbínden*; (часо́вы) выкана́ўца абавя́зкаў stéllvertretend; amtíerend; in Vertrétung (пры подпісе на дакументах);
наклада́ць абавя́зі на каго-н j-m Verpflíchtungen áuferlegen;
гэ́та ўвахо́дзіць у мае́ абавя́зкі das ist méine Pflicht;
2. гл абавязацельства
 Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)