Zeit
f -, -en
1) час
zur ~ — у цяпе́рашні час; цяпе́р
es ist höchste ~ — даўно́ пара́, са́мы час
die gánze ~ über — уве́сь час
von ~ zu ~ — ча́сам; раз-по́раз; зрэ́дку
die ~ drängt — час падганце
das hat noch ~ — на то́е яшчэ́ ёсць час
◊ kommt ~, kommt Rat — пераначу́ем – бо́лей [ясне́й] пачу́ем
die ~ bringt Rósen — час прыно́сіць свой плён
die ~ heilt (álle) Wúnden — час – са́мы ле́пшы ле́кар
2) час, перы́яд, эпо́ха
das war éine glückliche ~ — гэ́та была́ шчаслі́вая пара́
in álter ~ — у старажы́тны час
er war zu séiner ~ ein gróßer Künstler — у свой час ён быў вялі́кім мастако́м
mit der ~ géhen* — кро́чыць у нагу́ з ча́сам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)