вінава́ты
1. schúldig (у чым-н G); schuld (у чым-н an D) прызна́ць каго-н вінава́тым j-n schúldig spréchen*;
2. (які ўсведамляе сваю віну) schúldbewusst;
вінава́ты по́зірк ein schúldbewusster Blick;
ён мне вялі́кую су́му вінава́ты er schúldet mir éine gróße Súmme, er ist mir éine gróße Súmme schúldig
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
wándern
vi (s) вандрава́ць (пяшком); займа́цца турдзмам; падаро́жнічаць; блука́ць; качава́ць
die Wólken ~ — во́блакі плыву́ць
die Gedánken wánderten in die Férne — ду́мкі не́сліся ўда́леч
er ließ die Blícke von éinem zum ándern ~ — ён пераво́дзіў по́зірк з аднаго́ на друго́га
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
starr
a
1) нерухо́мы; пі́льны, ува́жлівы (позірк)
er war ~ vor Verwúnderung — ён аслупяне́ў ад здзіўле́ння
~ und steif sein — заме́рці [засты́ць] (ад жаху)
2) скаляне́лы (ад холаду)
3) цвёрды, каля́ны
4) упа́рты
er hat éinen ~en Nácken — ён упа́рты чалаве́к
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
casual
[ˈkæʒuəl]
1.
adj.
1) выпадко́вы, непрадба́чаны, мімабе́глы
a casual meeting — выпадко́вае спатка́ньне
a casual glance — мімабе́глы по́зірк
2) про́сты, бесцырымо́нны
casual manners — про́стыя мане́ры
3) часо́вы, няста́лы
casual laborer — рабо́тнік, які́ ня ма́е ста́лае пра́цы
4) про́сты, выго́дны
casual clothing — выго́дная во́пратка
2.
n.
часо́вы рабо́тнік
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
gape
[geɪp]
1.
v.i.
1) шыро́ка раскрыва́цца, шыро́ка разява́ць рот; пазяха́ць
2) глядзе́ць, разя́віўшы рот ад зьдзіўле́ньня
3) (for) шука́ць, мо́цна хаце́ць чаго́
2.
n.
1) дзі́рка, адту́ліна, зе́ўра f.
2) разяўля́ньне n., пазяха́ньне n., по́зех -у m.
3) зьдзі́ўлены по́зірк
4) пра́га f. (ве́даў), хаце́ньне n.
•
- gapes
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
keen
I [ki:n]
adj.
1) во́стры (пра боль, до́сьціп); рэ́зкі, прані́зьлівы (ве́цер); вялі́кі, мо́цны
keen competition — мо́цная канкурэ́нцыя
2) ху́ткі, прані́клівы (ро́зум, по́зірк); нагляда́льны, назіра́льны; то́нкі, во́стры (пачуцьцё ню́ху)
•
- a keen man of business
- be keen about
- a keen sportsman
II [ki:n]
1.
n.
плач, галашэ́ньне па нябо́жчыку
2.
v.i.
галасі́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
glare
I [gler]
1.
n.
1) адсьве́т, во́дбліск -у m.; зы́ркае асьляпля́льнае сьвятло́
2) лю́ты і зло́сны по́зірк
3) празьме́рная бліску́часьць напака́з
2.
v.i.
1) асляпля́льна блішчэ́ць
2) глядзе́ць лю́та і са зло́сьцю
3) кі́дацца ў во́чы (пра я́ркі ко́лер)
II [gler]
n.
сьве́тлая, гла́дкая паве́рхня
glare ice — гла́дкі, бліску́чы лёд
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
sénken
1.
vt
1) апуска́ць (руку); нахіля́ць, апуска́ць (галаву); патупля́ць, апуска́ць по́зірк [по́гляд]
die Fáhne ~ — схіля́ць сцяг
die Knie ~ — схіля́ць кале́ні
2) пагружа́ць, апуска́ць
3) зніжа́ць, паніжа́ць (цэны, тон, голас)
2.
(sich) апуска́цца, зніжа́цца, асяда́ць
die Nacht sénkte sich auf die Érde — ноч апусці́лася на зямэ́р
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
fix
[fɪks]
1.
fixed or fixt, – v.t.
1) замацо́ўваць (і ў па́мяці), мо́цна ўмацо́ўваць, убіва́ць (у зямлю́ кол)
2) пастанаўля́ць, прызнача́ць (цану́, да́ту)
3) прыця́гваць (ува́гу, по́зірк), затры́мваць, спыня́ць (ува́гу, по́зірк), утаро́пваць, утаро́пвацца
4) фіксава́ць; замацо́ўваць (апрацо́ўваць замацава́льнікамі фа́рбу, зды́мак)
5) ла́дзіць (чараві́кі); ла́таць, ла́піць (во́пратку); цырава́ць (панчо́хі); рамантава́ць (машы́ну, ха́ту); напраўля́ць папсава́нае
6) informal пара́дкаваць, прычэ́сваць (валасы́), папраўля́ць фрызу́ру
7) informal рабі́ць несумле́нную камбіна́цыю
to fix a jury — падкупі́ць прыся́жных
8) informal по́мсьціць; кара́ць
9) Chem. згушча́ць; зьвя́зваць
10) рыхтава́ць; гатава́ць, гатава́ць, вары́ць (е́жу, по́лудзень)
2.
n.
1) цяжко́е, безвыхо́днае або́ дзі́ўнае стано́вішча
2) вызначэ́ньне месцазнахо́джаньня (самалёта, вадапла́ва)
3) Sl.
а) ха́бар, по́дкуп -у m.
б) до́за нарко́тыкаў
•
- fix upon
- fix up
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
arch
I [ɑ:rtʃ]
1.
n.
1) а́рка f.
2) Anat. пад’ём -у m. (нагі́)
2.
v.t.
1) сагну́ць у дугу́
A cat arched its back — Кот вы́гнуў сьпі́ну дуго́ю
2) твары́ць дугу́
A bridge arched the stream — Мост дуго́й узно́сіўся над рэ́чкай
II [ɑ:rtʃ]
v.i.
выгіна́цца дуго́й
4.
adj.
гарэ́зьлівы, гарэ́зны, гульлі́вы; хітрава́ты
an arch look — гульлі́вы по́зірк
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)