по́зірк

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. по́зірк по́зіркі
Р. по́зірку по́зіркаў
Д. по́зірку по́зіркам
В. по́зірк по́зіркі
Т. по́зіркам по́зіркамі
М. по́зірку по́зірках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

по́зірк, -у, мн. -і, -аў, м.

Накіраванасць зроку на каго-, што-н.

Кінуць п. 3 першага позірку (па першым уражанні).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́зірк, -ку м. взгляд; взор;

◊ з пе́ршага ~ку — с пе́рвога взгля́да;

кі́нуць п. — бро́сить (ки́нуть) взгляд;

абве́сці ~кам — обвести́ взгля́дом (взо́ром);

скрыжава́ць ~кі — скрести́ть взгля́ды (взо́ры)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́зірк, ‑у, м.

Накіраванасць зроку на каго‑, што‑н.; погляд. Аксана паглядзела на Васіля. Той спакойна вытрымаў яе позірк. Кавалёў. Мірон Сцяпанавіч, адхіліўшы газету, сустрэў мяне дабрадушным позіркам паверх акуляраў. Ракітны.

•••

Абвесці позіркам гл. абвесці.

Скрыжаваць позіркі гл. скрыжаваць.

(Як) позіркам абняць гл. абняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

По́зірк ’погляд’ (ТСБМ); паводле Станкевіча (Зб. тв., 2, 44), у народнай мове ’імклівы, пабежны погляд’, тады як пагля́д (гл.) адпавядае рус. взгляд. Да пазіраць, зіркаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

позірк, погляд; зірк (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

асуджа́льны, -ая, -ае.

Які асуджае.

А. позірк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сардані́чны, -ая, -ае (кніжн.).

Зласліва-насмешлівы, кплівы.

С. позірк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакры́ўджаны, -ая, -ае.

Які выражае пачуццё крыўды.

П. тон.

П. позірк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

атарапе́лы, -ая, -ае (разм.).

Разгублены, збянтэжаны.

А. позірк.

|| наз. атарапе́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)