Verbum

чара

уст., нар.-поэт., книжн. чара, -ры жен.

чардаш

(танец) чардаш, -ша муж.

Чарджоу

г. Чарджоў нескл., муж.

Чарджоуская область

Чарджоўская вобласць

чарджоуский

чарджоўскі

чарка

уст. чарка, -кі жен.

чаровать

несовер.

1) (колдовать) уст. чараваць

вядзьмарыць

2) перен. чараваць

чаровать своим голосом — чараваць сваім голасам

чаровник

уст.

1) чараўнік, -ка муж.

(колдун) вядзьмар, род. ведзьмара муж.

вядзьмак, род. ведзьмака муж.

2) перен. чараўнік, -ка муж.

чаровница

уст.

1) чараўніца, -цы жен.

вядзьмарка, -кі жен.

2) перен. чараўніца, -цы жен.

чародей

1) (волшебник) чарадзей, -дзея муж., чараўнік, -ка муж.

(колдун) вядзьмар, род. ведзьмара муж.

вядзьмак, род. ведзьмака муж.

2) перен. чарадзей, -дзея муж., чараўнік, -ка муж.