чаровник

уст.

1) чараўнік, -ка муж.

(колдун) вядзьмар, род. ведзьмара муж.

вядзьмак, род. ведзьмака муж.

2) перен. чараўнік, -ка муж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)