тяга
в разн. знач. цяга, -гі жен.
механическая тяга — механічная цяга
электрическая тяга — электрычная цяга
паровая тяга — паравая цяга
конная тяга — конная цяга
в печи сильная тяга — у печы моцная цяга
служба тяги ж.-д. — служба цягі
тяга к науке перен. — цяга да навукі
дать тягу — даць цягу (драла)
тягать
несовер. прост. цягаць
(дёргать — ещё) тузаць
тягать за волосы — цягаць (тузаць) за валасы
тягаться
1) (состязаться) разг. цягацца (з кім)
2) уст. (оспаривать судом, вести тяжбу) судзіцца
3) страд. цягацца
см. тягать
тяглец
ист. цяглец, род. цягляца муж.
тягло
с.-х., ист. цягло, -ла ср.
тягловый
с.-х., ист. цяглавы
тягловая сила — цяглавая сіла
тягловое хозяйство — цяглавая гаспадарка
тяговый
в разн. знач. цягавы
тяговая сила лошади — цягавая сіла каня
тяговый канат — цягавы канат