тыкание
I 1) тыканне,
-ння ср.
торканне, -ння ср.
утыканне, -ння ср.
уторкванне, -ння ср.
2) сованне, -ння ср., тыцканне, -ння ср.
см. тыкать I
II тыканне,
-ння ср.
см. тыкать II
тыкать
I несовер.
1) тыкаць
торкаць
(втыкать) утыкаць
уторкваць
тыкать палкой в землю — тыкаць (торкаць) палкай у зямлю
2) (совать) соваць, тыцкаць
поросёнок тычет нос в корыто — парася тыцкае лыч у карыта
тыкать пальцем на кого-либо — тыцкаць пальцам на каго-небудзь
тыкать в нос кому-либо — соваць (тыцкаць) у нос каму-небудзь
II несовер. (называть на «ты») прост. тыкаць
тыкаться
несовер.
1) (наталкиваться) торкацца
2) перен. разг. лезці
тыквенные
мн. сущ. бот. гарбузовыя, -вых