Verbum

тис

бот. ціс, род. ціса и (о древесине и собир.) цісу муж.

Тиса

р. Ціса, -сы муж.

тискальный

типогр. ціскальны

тискальщик

спец. ціскальшчык, -ка муж.

тисканье

1) разг. цісканне, -ння ср.

2) типогр. цісканне, -ння ср.

тискать

несовер.

1) разг. ціскаць

2) типогр. ціскаць

тискаться

возвр., страд. ціскацца

тиски

1) тех. ціскі, -коў ед. нет

2) перен. ціскі, -коў ед. нет

шчамлёткі, -каў ед. нет

быть как в тисках — быць як у цісках

тисковый

тех. цісковы

тиснение

цісненне, -ння ср.