твердение
цвярдзенне, -ння ср.
твердеть
несовер. цвярдзець
твердить
несовер.
1) гаварыць
(долбить) дзяўбці
2) разг. (заучивать) завучваць
(повторять) паўтараць
твердозём
цвердазём, -му муж.
твердокаменный
перен. цвёрдакаменны
твердокожий
разг. цвердаскуры
твердокопченый
цвердавэнджаны
твердолобый
разг. цвердалобы
твердомер
тех. цвердамер, -ра муж.
твердонёбный
лингв. цвёрдападнябенны