Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

рог

1) (у животных) рог, род. рога муж., мн. рогі, род. рог

2) (музыкальный инструмент) рог, род. рога муж., мн. рагі, -гоў

обломать рога — абламаць (пазбіваць, збіць) рогі

брать быка за рога — браць быка за рогі

рог изобилия — рог дастатку

согнуть (скрутить) кого-либо в бараний рог — сагнуць (скруціць) каго-небудзь у бараноў рог

наставить рога кому — наставіць рогі каму

у чёрта на рогах — у чорта на рагах

рогалик

кул. рагалік, -ка муж.

рогаль

обл. рагач, -ча муж.

рогастый

разг. рагаты

рогатина

рагаціна, -ны жен.

рогатка

в разн. знач. рагатка, -кі жен.

рогатый

в разн. знач. рагаты

рогатый скот — рагатая жывёла

рогач

в разн. знач. рагач, -ча муж.

Рогачёв

г. Рагачоў, -чова муж.

рогачёвский

рагачоўскі