Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пых

I уст. пых, род. пыху муж.

одним пыхом — адным пыхам

II межд. разг. в разн. знач. пых

пыхать

несовер.

1) (ярко гореть) палаць

2) (жаром) дыхаць

печь пышет жаром — печ дыхае гарачынёй

3) (выпускать воздух) пыхкаць

грибы пыхают под ногами — грыбы пыхкаюць пад нагамі

4) перен. палаць

гарэць

щёки его пышут румянцем — шчокі яго палаюць (гараць) румянцам

пыхнуть

совер. однокр. пыхнуць

пыхтение

1) пыхканне, -ння ср.

2) сапенне, -ння ср.

см. пыхтеть

пыхтеть

несовер. разг.

1) пыхкаць

2) (от утомления) сапці