Verbum

очевидец

сведка, -кі муж., відавочнік, -ка муж., відавочца, -цы муж.

очевидица

сведка, -кі жен., відавочніца, -цы жен.

очевидно

1) нареч. відавочна, яўна

см. очевидный

2) в знач. вводн. сл. відаць, відавочна, напэўна

3) безл. в знач. сказ. відавочна, відаць

очевидность

відавочнасць, -ці жен.

очевидный

відавочны, яўны

очеловечение

книжн. ачалавечанне, -ння ср.

очеловеченный

ачалавечаны

очеловечивать

несовер. ачалавечваць

очеловечиваться

возвр., страд. ачалавечвацца

очеловечить

совер. ачалавечыць