Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

оповестительный

апавяшчальны, абвяшчальны

оповестить

совер. апавясціць (каго)

абвясціць (каму)

(известить) паведаміць (каму)

оповещатель

апавяшчальнік, -ка муж.

абвяшчальнік, -ка муж.

оповещать

несовер. апавяшчаць (каго)

абвяшчаць (каму што)

(извещать) паведамляць (каму)

заблаговременно оповещать о собрании всех участников — загадзя апавяшчаць аб сходзе ўсіх удзельнікаў, загадзя абвяшчаць аб сходзе ўсім удзельнікам

оповещаться

страд. апавяшчацца

абвяшчацца

паведамляцца

оповещение

апавяшчэнне, -ння ср.

абвяшчэнне, -ння ср.

паведамленне, -ння ср.

оповещённый

апавешчаны

абвешчаны

паведамлены

опоганенный

разг. апаганены, запаскуджаны

опоганивать

несовер. разг. апаганьваць, паскудзіць

опоганиваться

страд. апаганьвацца, паскудзіцца