око
вока, -ка ср.
в мгновение ока — у вокамгненне, у адзін момант
беречь как зеницу ока — берагчы як зрэнку вока
оковалок
спец. акавалак, -лка муж.
окованный
акаваны
оковать
совер. акаваць
оковка
жен.
1) акоўванне, -ння ср., акоўка, -кі жен.
2) (то, что оковано) акоўка, -кі жен.
оковы
1) (кандалы) уст. кайданы, -ноў ед. нет
ланцугі, -гоў, ед. ланцуг, -га муж.
2) перен. аковы, -ваў ед. нет
(путы) путы, -таў
оковывать
несовер. акоўваць
оковываться
страд. акоўвацца
окоём
поэт. кругагляд, -ду муж.
околачивать
несовер. абіваць