Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

озлить

совер. прост. узлаваць, раззлаваць

озлиться

прост. узлавацца, раззлавацца

озлобить

совер. (вызвать злобу) узлаваць, раззлаваць

(сделать злобным) азлобіць

озлобиться

узлавацца, раззлавацца

азлобіцца

озлобление

ср.

1) (действие) узлаванне, -ння ср., раззлаванне, -ння ср.

2) (состояние) злосць, род. злосці жен.

азлабленне, -ння ср.

сказать с озлоблением — сказаць са злосцю

озлобленно

нареч. злосна, азлоблена

озлобленность

узлаванасць, -ці жен., раззлаванасць, -ці жен.

азлобленасць, -ці жен.

озлобленный

узлаваны, раззлаваны

(злобный) злосны, азлоблены

озлоблять

несовер. (вызывать злобу) злаваць, раззлоўваць

(делать злобным) азлабляць

см. озлобить

озлобляться

1) узлоўвацца, раззлоўвацца

азлабляцца

см. озлобиться

2) страд. раззлоўвацца

азлабляцца

см. озлоблять