Verbum

льстец

ліслівец, -ліўца муж., падлізнік, -ка муж., падліза, -зы муж.

льстиво

нареч. лісліва

льстивость

жен. ліслівасць, -ці жен., падлізванне, -ння ср.

льстивый

ліслівы, падлізлівы

льстить

несовер.

1) (кому) ліслівіць (перад кім)

(хвалить) хваліць (каго)

(подлизываться) падлізвацца (да каго)

2) (кому-чему — доставлять удовольствие) цешыць (каго-што), даваць уцеху (каму-чаму)

лашчыць (каго-што)

падабацца (каму-чаму)

это льстило его самолюбию — гэта цешыла яго самалюбства (давала ўцеху яго самалюбству)

ему льстило внимание молодёжи — яго цешыла (яму давала ўцеху, яму падабалася) увага моладзі

льстить себя надеждой — цешыць сябе надзеяй

льститься

несовер. квапіцца (на што), гнацца (за чым)

льститься на деньги — квапіцца на грошы, гнацца за грашамі