льстить

несовер.

1) (кому) ліслівіць (перад кім)

(хвалить) хваліць (каго)

(подлизываться) падлізвацца (да каго)

2) (кому-чему — доставлять удовольствие) цешыць (каго-што), даваць уцеху (каму-чаму)

лашчыць (каго-што)

падабацца (каму-чаму)

это льстило его самолюбию — гэта цешыла яго самалюбства (давала ўцеху яго самалюбству)

ему льстило внимание молодёжи — яго цешыла (яму давала ўцеху, яму падабалася) увага моладзі

льстить себя надеждой — цешыць сябе надзеяй

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)