Verbum

кол

кол, род. кала муж.

ни кола, ни двора погов. — ні кала, ні двара

хоть кол на голове теши — хоць кол на галаве чашы

вбить (забить) осиновый кол — убіць (забіць) асінавы кол

колом стоять в горле — калом стаяць у горле

сажать, посадить на кол — садзіць, пасадзіць на кол

колба

колба, -бы жен.

колбаса

каўбаса, -сы жен., кілбаса, -сы жен.

колбасная

сущ. каўбасная, -най жен., кілбасная, -най жен.

колбасник

каўбаснік, -ка муж., кілбаснік, -ка муж.

колбасница

каўбасніца, -цы жен., кілбасніца, -цы жен.

колбасный

каўбасны, кілбасны

колготки

калготкі, -так мн.

Колгуев

о-в Калгуеў, -ва муж.

Колгуев мыс

Калгуеў мыс