кол
кол, род. кала муж.
ни кола, ни двора погов. — ні кала, ні двара
хоть кол на голове теши — хоць кол на галаве чашы
вбить (забить) осиновый кол — убіць (забіць) асінавы кол
колом стоять в горле — калом стаяць у горле
сажать, посадить на кол — садзіць, пасадзіць на кол
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)