Verbum

кишеть

несовер. кішэць

кишечник

анат. кішэчнік, -ка муж.

кишечнодышащие

мн. сущ. зоол. кішачнадыхальныя, -ных

кишечнополостные

мн. сущ. зоол. кішачнаполасцевыя, -вых

кишечный

кішэчны

Кишинёв

г. Кішынёў, -нёва муж.

кишинёвский

кішынёўскі

кишка

в разн. знач. кішка, -кі жен.

вымотать все кишки — выматаць усе кішкі

выпустить кишки (убить) — выпусціць кішкі

кишка тонка — кішка тонкая, кораткі пяты

надорвать (порвать) кишки со смеху — парваць кішкі со смеху

кишкообразный

кішкападобны

кишлак

кішлак, -ка муж.