Verbum

кич

иск. кіч, род. кічу муж.

кичиться

несовер. фанабэрыцца, выхваляцца, разг. задавацца

кичка

этногр. кічка, -кі жен.

кичливо

нареч. фанабэрыста, пыхліва

кичливость

фанабэрыя, -рыі жен., фанабэрыстасць, -ці жен., пыхлівасць, -ці жен.

кичливый

фанабэрысты, пыхлівы