Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

звон

в разн. знач. звон, род. звону муж.

звону задать — звону нарабіць

звонарь

церк., перен. званар, -ра муж.

звонец

бот. званец, -нцу муж.

звонить

несовер. званіць

звонить во все колокола — званіць ва ўсе званы

звонкий

звонкі

(громкий — ещё) гучны

звонкий согласный лингв. — звонкі зычны

звонкая монета — звонкая манета

звонкая фраза — звонкая фраза

звонко

нареч. звонка

звонковый

званковы

звонкоголосый

звонкагалосы

звонкость

звонкасць, -ці жен.

звонница

церк., ист. званіца, -цы жен.