Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

звезда

зорка, -кі жен., зара, -ры жен.

вечерняя звезда — вячэрняя зорка

утренняя звезда — заранка, зараніца

небо усеяно звёздами — неба усыпана зоркамі

звезда первой, второй величины астр. — зорка першай, другой велічыні

неподвижные звёзды астр. — нерухомыя зоркі

падающие звёзды астр. — знічкі

Полярная звезда — Палярная зорка

пятиконечная звезда — пяціканцовая зорка

орден Красной Звезды — ордэн Чырвонай Зоркі

знак отличия «Маршальская Звезда» — знак адрознення «Маршальская Зорка»

путеводная звезда — пуцяводная зорка

счастливая звезда — шчаслівая зорка

морская звезда зоол. — марская зорка

звёзд с неба не хватает — зорак з неба не хапае

родиться под счастливой звездой — нарадзіцца пад шчаслівай зоркай

звёзды считать

а) (мечтать) зоркі лічыць, лунаць у надхмар’і

б) (ротозейничать) варон страляць

звездануть

совер. прост. агрэць, бацнуць, заехаць, джвугнуць

звездообразный

зоркападобны

звездопад

зарапад, -ду муж.

звездорыл

зоол. заркарыл, -ла муж.

звездочёт

уст. астролаг, -га муж.

звездчатка

бот. зоркаўка, -кі жен.

звездчатый

зорчаты

звенеть

несовер. звінець

звенит в ушах — звініць у вушах

звено

ср. в разн. знач. звяно, -на ср., мн. звёны, -наў

(плота — ещё) лаўка, -кі жен.