Verbum

единение

яднанне, -ння ср.

лучнасць, -ці жен.

(сплочённость) згуртаванасць, -ці жен.

единица

в разн. знач. адзінка, -кі жен.

боевая единица воен. — баявая адзінка

единица измерения — адзінка вымярэння

единичка

уменьш. адзінка, -кі жен.

единичность

адзінкавасць, -ці жен.

адзіночнасць, -ці жен.

единичный

1) при сущ. в ед. адзінкавы

единичный случай заболевания — адзінкавы выпадак захворвання

2) при сущ. во мн. паасобны

аплодировали единичные зрители — апладзіравалі паасобныя гледачы

3) (индивидуальный) адзіночны

(единоличный) аднаасобны

переход от единичного мелкого хозяйства к общественному крупному — пераход ад аднаасобнай дробнай гаспадаркі да грамадскай буйной

единобожие

рел. адзінабожжа, -жжа ср.

единоборец

уст. адзінаборац, -рца муж.

единоборство

адзінаборства, -ва ср.

единоборствовать

несовер. адзінаборнічаць

единобрачие

ср. аднашлюбнасць, -ці жен.