Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

дым

дым, род. дыму муж.

дым коромыслом — дым каромыслам

нет дыма без огня посл. — дыму без агню не бывае

дымарь

спец. дымар, -ра муж.

обл. курач, -ча муж.

дымить

несовер.

1) (испускать дым) дымець

2) (напускать дыма) дыміць

дымиться

дыміцца

дымка

смуга, -гі жен.

дымно

нареч., безл. в знач. сказ. дымна

дымность

дымнасць, -ці жен.

дымность двигателя — дымнасць рухавіка

дымный

прям., перен. дымны

дымовой

дымавы

дымовая труба — комін

дымогарный

дымогарная труба тех. — дымагарная труба