Verbum

претерпеть

совер.

1) (испытать, пережить) зазнаць (што и чаго), зведаць (што и чаго), спазнаць (што и чаго)

(перенести) нацярпецца (чаго), перанесці (што)

перажыць (што)

претерпеть голод и стужу — зазнаць (зведаць, спазнаць, перанесці) голад і холад, нацярпецца голаду і холаду

всё он видел, всё претерпел — усё ён бачыў, усё перанёс (усяго нацярпеўся)

2) (подвергнуться, измениться) змяніцца

претерпеть существенные изменения — істотна змяніцца

претить

несовер.

1) уст. забараняць (што), перашкаджаць (чаму)

2) (кому-чему) быць агідным, гадзіць (каго-што)

адварочваць (каго ад каго-чаго)

эта работа ему претит — гэта работа яму агідная

мне претит безл. — мне гадка (агідна), мяне гадзіць

преткновение

камень преткновения — камень спатыкнення, (помеха) перашкода

претор

ист. прэтар, -ра муж.

преторианец

прям., перен. прэтарыянец, -нца муж.

преторианский

прэтарыянскі

претория

ист. прэторыя, -рыі жен.

Претория

г. Прэторыя, -рыі жен.

преторский

ист. прэтарскі

см. претор

преть

несовер. в разн. знач. прэць