Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

сцеп

в разн. знач. счэп, род. счэпа муж.

комбайн в сцепе с трактором — камбайн у счэпе з трактарам

вагонные сцепы — вагонныя счэпы

сцепить

совер.

1) (зацепить одно за другое) счапіць, мног. пасчапляць, пасчэпліваць

2) (соединить, сплетая) сашчапіць, мног. пасашчапляць, пасашчэпліваць

3) (сжать) разг. сціснуць, сцяць

сцепить челюсти (зубы) — сціснуць (сцяць) сківіцы (зубы)

сцепиться

1) (зацепиться одно за другое) счапіцца, мног. пасчапляцца, пасчэплівацца

2) (соединиться, сплетаясь) сашчапіцца, мног. пасашчапляцца, пасашчэплівацца

3) (сжаться) разг. сціснуцца, сцяцца

4) (схватиться в драке, вступить в ожесточённый спор) разг. счапіцца, сашчапіцца, схапіцца, схваціцца, сплесціся

сцепка

жен.

1) (действие) счэпка, -кі жен., счапленне, -ння ср.

неоконч. счэпліванне, -ння ср.

2) в др. знач. счэп, род. счэпа муж.

сцепление

1) (действие) счапленне, -ння ср.

неоконч. счэпліванне, -ння ср.

сашчэпліванне, -ння ср.

2) (состояние) счапленне, -ння ср.

сцепление молекул — счапленне малекул

сцепленный

1) счэплены, мног. пасчапляны, пасчэпліваны

2) сашчэплены, мног. пасашчапляны, пасашчэпліваны

3) сціснуты, сцяты

см. сцепить

сцеплять

несовер.

1) (цеплять одно за другое) счапляць, счэпліваць

2) (соединять сплетая) сашчапляць, сашчэпліваць

3) (сжимать) разг. сціскаць, сцінаць

см. сцепить

сцепляться

1) (цепляться одно за другое) счапляцца, счэплівацца

2) (соединяться сплетаясь) сашчапляцца, сашчэплівацца

3) (сжиматься) разг. сціскацца, сцінацца

4) (схватываться в драке, вступать в ожесточённый спор) разг. счапляцца, счэплівацца, сашчапляцца, сашчэплівацца, схоплівацца, схватвацца, сплятацца

см. сцепиться

5) страд. счапляцца, счэплівацца

сашчапляцца, сашчэплівацца

сціскацца, сцінацца

см. сцеплять

сцепной

тех. счэпны

сцепщик

ж.-д. счэпшчык, -ка муж.