Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

существенный

істотны, грунтоўны

существительный

имя существительное грам. — назоўнік

существо

ср.

1) (сущность) сутнасць, -ці жен.

говорить по существу вопроса — гаварыць па сутнасці пытання

2) (живой организм) істота, -ты жен., стварэнне, -ння ср.

существование

існаванне, -ння ср.

существовать

несовер. існаваць

существующий

1) прич. які (што) існуе

2) прил. існы

сущий

1) (существующий) уст. існы

2) перен. разг. сапраўдны, чысты, адзін

это сущий пустяк — гэта чыстае (адно) глупства

сущая правда — чыстая праўда

сущий чёрт разг. — сапраўдны чорт

сущностный

сутнасны

сущность

сутнасць, -ці жен.

в сущности — па сутнасці

Суэц

г. Суэц, род. Суэца муж.