расстрижение
Verbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)
Скарачэннірасстриженный
расстрыжаны
расстричь
расстричься
расстрыгчыся
расстроенный
1) расстроены
разладжаны
2) разладжаны
3) разладжаны
4) сапсаваны
5) расхваляваны
засмучаны
расстроить
1) (нарушить строй) расстроіць
(о музыкальном инструменте — ещё) разладзіць
2) (причинить ущерб) разладзіць
3) (помешать осуществлению) разладзіць
4) (привести в болезненное состояние) сапсаваць
5) (огорчить) расхваляваць, сапсаваць настрой
засмуціць
расстроиться
1) (стать беспорядочным) расстроіцца
(о музыкальном инструменте — ещё) разладзіцца
2) (потерпеть большой ущерб) разладзіцца
3) (нарушиться, не осуществиться) разладзіцца
4) (прийти в болезненное состояние) сапсавацца
5) (огорчиться) расхвалявацца
засмуціцца
расстройка
расстройство
1) (действие) расстройства, -ва
2) разладжанне, -ння
заняпад, -ду
3) (неисправное состояние, неблагополучие) разладжанне, -ння
4) (нарушение нормального функционирования какого-либо органа) расстройства, -ва
5) (дурное настроение) хваляванне, -ння
расстроченный
расстрочаны