Verbum

гласная

сущ. (буква) галосная, -най жен.

гласная под ударением — галосная пад націскам

гласно

нареч., в знач. сказ. публічна, галосна

гласность

публічнасць, -ці жен., галоснасць, -ці жен.

предать гласности — давесці да ведама публікі, апублікаваць, выдаць (тайну)

гласный

I (открытый) публічны

гласный суд — публічны суд

II лингв.

1) прил. галосны

гласный звук — галосны гук

2) сущ. галосны, -нага муж.

III сущ. ист. гласны, -нага муж.

гласный городской думы — гласны гарадской думы

глауберов

глауберова соль хим. — глаўберава соль

глаукома

мед. глаўкома, -мы жен.

глауконит

мин. глаўканіт, -ту муж.

глашатай

1) ист. вяшчальнік, -ка муж.

2) перен. вяшчальнік, -ка муж., вястун, род. вестуна муж.