Verbum

визгливый

вісклівы, віскатлівы, пісклівы

визгнуть

совер. однокр. віскнуць, завішчаць

піснуць, запішчаць

скавытнуць, заскавытаць

визготня

жен. прост. віск, род. віску муж., віскат, -ту муж.

піск, род. піску муж.

скавытанне, -ння ср.

визгун

разг. віскун, -на муж.

піскун, -на муж.

скавытун, -на муж.

визгунья

віскуха, -хі жен.

піскуха, -хі жен.

скавытуха, -хі жен.

визжание

ср. вішчанне, -ння ср., віск, род. віску муж.

(писк) пішчанне, -ння ср., піск, род. піску муж.

(скуление) скавытанне, -ння ср.

визжать

несовер. вішчаць

пішчаць

скавытаць

визига

візіга, -гі жен.

визионер

візіянер, -ра муж.

визионерка

візіянерка, -кі жен.