Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

разлучённый

разлучаны

разлучить

совер. разлучыць

разлучиться

разлучыцца

разлучник

прост. нар.-поэт. разлучнік, -ка муж.

разлучница

разлучніца, -цы жен.

разлюбезный

уст., теперь ирон. любы, дарагі, даражэнькі

разлюбить

совер. разлюбіць

разлюбленный

разлюблены

разлюблять

несовер. разг. разлюбляць

разлюбляться

страд. разлюбляцца