Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

разлопушиться

разлапушыцца

разлохматить

совер. разг. разлахмаціць, раскалмаціць

разлохматиться

разлахмаціцца, раскалмаціцца

разлохмаченный

разлахмачаны, раскалмачаны

разлохмачивать

несовер. разлахмачваць, раскалмачваць

разлохмачиваться

возвр., страд. разлахмачвацца, раскалмачвацца

разлука

разлука, -кі жен.

жить в разлуке — жыць у разлуцы

разлучать

несовер. разлучаць, разлучваць

разлучаться

возвр., страд. разлучацца, разлучвацца

разлучение

разлучэнне, -ння ср.