Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

различить

совер.

1) (распознать) распазнаць

2) (провести различие) адрозніць

различно

нареч. розна, па-рознаму

различность

рознасць, -ці жен.

различный

1) (неодинаковый) розны

2) (всевозможный) усякі, усялякі, розны

разложение

1) (на составные части) раскладанне, -ння ср.

разложение окиси ртути на ртуть и кислород — раскладанне вокісу ртуці на ртуць і кісларод

2) (гниение) гніенне, -ння ср.

3) перен. разлажэнне, -ння ср.

разбэшчанне, -ння ср.

(неоконч. действие) разбэшчванне, -ння ср.

разложение капиталистического общества — разлажэнне капіталістычнага грамадства

разложенный

I 1) разложаны, раскладзены, мног. параскладаны, параскладваны

2) разложаны, разасланы

3) разложаны, раскладзены, мног. параскладаны, параскладваны

4) разложаны, раскладзены, мног. параскладаны, параскладваны

см. разложить 1

II 1) раскладзены

2) разложаны, разбэшчаны

см. разложить II

разложившийся

прил.

1) згніўшы, гнілы

2) перен. які (што) разлажыўся, які (што) разбэсціўся, разбэшчаны

разложимость

раскладальнасць, -ці жен.

разложимый

раскладальны

разложить

I совер.

1) (положить отдельно одно от другого) разлажыць, раскласці, мног. параскладаць, параскладваць

2) (расправив, положить) разлажыць

(разостлать) разаслаць

разложить карту — разлажыць (разаслаць) карту

3) (распределить) разлажыць, раскласці, мног. параскладаць, параскладваць

разложить деньги по счетам — разлажыць (раскласці, параскладаць, параскладваць) грошы па рахунках

4) (зажечь) разлажыць, раскласці, мног. параскладаць, параскладваць

разложить костёр — разлажыць (раскласці) агонь

см. раскладывать

II совер.

1) (на составные части) раскласці

разложить воду на кислород и водород — раскласці ваду на кісларод і вадарод

разложить число на множители — раскласці лік на множнікі

2) перен. (дезорганизовать) разлажыць, разбэсціць

см. разлагать