Verbum

претендовать

несовер. прэтэндаваць

претензия

прэтэнзія, -зіі жен.

претенциозно

нареч. прэтэнцыёзна

претенциозность

книжн. прэтэнцыёзнасць, -ці жен.

претенциозный

прэтэнцыёзны

претерпевать

несовер.

1) (испытывать, переживать) зазнаваць (што и чаго), зведваць (што и чаго), спазнаваць (што и чаго)

(переносить) цярпець (што), пераносіць (што)

перажываць (што)

2) (подвергаться изменениям) мяняцца, зменьвацца

претерпеть

совер.

1) (испытать, пережить) зазнаць (што и чаго), зведаць (што и чаго), спазнаць (што и чаго)

(перенести) нацярпецца (чаго), перанесці (што)

перажыць (што)

претерпеть голод и стужу — зазнаць (зведаць, спазнаць, перанесці) голад і холад, нацярпецца голаду і холаду

всё он видел, всё претерпел — усё ён бачыў, усё перанёс (усяго нацярпеўся)

2) (подвергнуться, измениться) змяніцца

претерпеть существенные изменения — істотна змяніцца

претить

несовер.

1) уст. забараняць (што), перашкаджаць (чаму)

2) (кому-чему) быць агідным, гадзіць (каго-што)

адварочваць (каго ад каго-чаго)

эта работа ему претит — гэта работа яму агідная

мне претит безл. — мне гадка (агідна), мяне гадзіць

преткновение

камень преткновения — камень спатыкнення, (помеха) перашкода

претор

ист. прэтар, -ра муж.