оконтуровка
Verbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)
Скарачэнніоконфуженный
сканфужаны, асаромлены, асарамачаны
оконфузить
оконфузиться
асароміцца, асарамаціцца
оконце
окончание
1) (действие) заканчэнне, -ння
2) (конец) канец,
3)
окончательно
окончательный
канчатковы
оконченность
закончанасць, -ці
оконченный
закончаны, скончаны, кончаны