Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

стачечный

стачачны

стачивание

I 1) сшыванне, -ння ср.

2) шыццё, -цця ср.

см. стачивать I

II 1) сточванне, -ння ср.

2) зразанне, -ння ср., зрэзванне, -ння ср.

см. стачивать II

стачивать

I несовер.

1) портн., сапожн. сшываць

2) (изготовлять шитьём) шыць

см. стачать

II несовер.

1) (снимать неровности токарным инструментом) сточваць

2) (делать тонким, узким в результате долгого употребления) зразаць, зрэзваць

см. сточить

стачиваться

I несовер. страд.

1) сшывацца

2) шыцца

см. стачивать I

II несовер.

1) (становиться тонким, узким в результате долгого употребления) зразацца, зрэзвацца

см. сточиться

2) страд. сточвацца

зразацца, зрэзвацца

см. стачивать II

стачка

I жен. сшыванне, -ння ср.

см. стачивать

II (забастовка) стачка, -кі жен.

стачной

портн., сапожн. сшывальны

стащенный

1) сцягнуты, мног. пасцягваны

звалочаны, мног. пазвалаканы

2) знесены, мног. пазношваны, сцягнены, мног. пасцягваны

см. стащить 1–2

стащить

совер.

1) в разн. знач. сцягнуць, мног. пасцягваць

звалачы, мног. пазвалакаць

стащить лодки в воду — сцягнуць (пасцягваць) лодкі ў ваду

стащить с ноги сапог — сцягнуць з нагі бот

2) (снести в одно место или куда-либо) знесці, мног. пазносіць, сцягнуць, мног. пасцягваць

стащить мешки в склад — знесці (пазносіць) мяшкі ў склад

3) (украсть) разг. сцягнуць

кто стащил мой карандаш? — хто сцягнуў мой карандаш?

стая

чарада, -ды жен.

(о волках, собаках — ещё) зграя, род. зграі жен.

стаять

совер. растаць

сысці