Verbum

отчаливать

несовер.

1) (отвязывать) мор. адчальваць

2) (отплывать) адчальваць, адплываць

ад’язджаць

отчаливай! (убирайся) прост. — адыдзі!, адстань!, ідзі прэч!

отчаливаться

1) (отвязываться) мор. адчальвацца

2) (освобождаясь от причала, отплывать) адчальвацца, адплываць, ад’язджаць

3) страд. адчальвацца, адплываць, ад’язджаць

3) страд. адчальвацца

см. отчаливать 1

отчалить

совер.

1) (отвязать) мор. адчаліць

2) (отплыть) адчаліць, адплысці, адплыць, ад’ехаць

отчалиться

1) (отвязаться) мор. адчаліцца

2) (освобождаясь от причала, отплыть) адчаліцца, адплысці, адплыць, ад’ехаць

отчасти

нареч. часткова

отчаяние

ср. роспач, -чы жен., адчай, -чаю муж.

отчаянно

нареч.

1) (безрассудно смело) адчайна

(яростно) шалёна

отчаянно сопротивляться — адчайна (шалёна) супраціўляцца

2) (очень) разг. страшэнна, моцна, вельмі, надта

отчаянность

адчайнасць, -ці жен.

он всегда отличался отчаянностью — ён заўсёды вылучаўся адчайнасцю

отчаянный

1) (проникнутый отчаянием) роспачны, адчайны

отчаянный взгляд — роспачны (адчайны) позірк

2) (безрассудно смелый) адчайны

(яростный) шалёны

(опасный) небяспечны

(рискованный) рызыкоўны

отчаянная голова — адчайная галава

отчаянное сопротивление — адчайнае (шалёнае) супраціўленне

отчаянное предприятие — небяспечнае (рызыкоўнае) прадпрыемства

отчаянный поступок — адчайны ўчынак

3) (сильно увлекающийся чем-либо) заўзяты, страшэнны

отчаянный болельщик — заўзяты балельшчык

4) (очень плохой) разг. (вельмі) дрэнны, нікуды не варты

отчаянное поведение — вельмі дрэнныя (нікуды не вартыя) паводзіны

отчаяться

совер.

1) страціць надзею, адчаяцца

2) (решиться) разг. адчаяцца, адважыцца, асмеліцца