Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

разлаженность

разладжанасць, -ці жен.

разлаженный

разладжаны

разлаживать

несовер. прям., перен. разладжваць

см. разладить

разлаживаться

возвр., страд. разладжвацца

см. разладиться, разлаживать

разлакомить

совер. разг. прям., перен. разласаваць

разлакомиться

разласавацца

разлакомленный

разласаваны

разламывание

1) разломліванне, -ння ср.

2) разломліванне, -ння ср., разбурэнне, -ння ср.

см. разламывать

разламывать

несовер.

1) разломліваць

разламывать хлеб — разломваць хлеб

разламывать пополам — разломліваць напалам

2) (разрушать) разломліваць, разбураць

разламывать печь — разломліваць (разбураць) печ

разламываться

1) разломлівацца

голова разламывается — галава разломліваецца

телега совсем разламывается — воз зусім разломліваецца

2) страд. разломлівацца

разбурацца

см. разламывать