скрипение
скрыпенне, -ння ср., рыпенне, -ння ср.
скрыпанне, -ння ср., рыпанне, -ння ср.
скрипеть
несовер.
1) (издавать скрип) скрыпець, рыпець
скрыпаць, рыпаць
снег скрипит под ногами — снег скрыпіць (рыпіць, рыпае) пад нагамі
2) перен. (жить кое-как) разг. шутл. ліпець, скрыпець
скрипичный
муз. скрыпічны
скрипичный ключ — скрыпічны ключ
скрипичный концерт — скрыпічны канцэрт
скрипка
муз. скрыпка, -кі жен.
играть первую скрипку — іграць першую скрыпку
скрипнуть
совер. однокр. скрыпнуць, рыпнуць
см. скрипеть
скрипучий
разг. скрыпучы, рыпучы, рыплівы
скроить
совер. скроіць
не ладно скроен, да крепко сшит погов. — нязграбна скроены, але моцна сшыты
скроить рожу — састроіць міну