Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

скучать

несовер.

1) нудзіцца

2) (томиться, тосковать) сумаваць, маркоціцца

скучающий

1) прич. які (што) нудзіцца

які (што) сумуе, які (што) маркоціцца

см. скучать

2) прил. журботны, маркотны

скученно

нареч. скучана, цесна

скученность

скучанасць, -ці жен., цесната, -ты жен.

скученный

1) (о сене) згрэбены (скіданы, згорнуты, ссунуты) у кучу (у кучы)

2) (помещающийся в тесноте) скучаны

скучивать

несовер.

1) (собирать в кучу) зграбаць (скідаць, скідваць, згортваць, ссоўваць) у кучу (у кучы)

2) (помещать на небольшом пространстве, в тесноте) скучваць

скучиваться

1) скучвацца, збівацца ў кучу (у кучы)

2) страд. зграбацца (скідацца, згортвацца, скідвацца, ссоўвацца) у кучу (у кучы)

см. скучивать 1

скучить

совер.

1) (собрать в кучу) згрэбці (скідаць, згарнуць, ссунуць) у кучу (у кучы)

2) (поместить на небольшом месте, в тесноте) скучыць

скучиться

скучыцца, збіцца ў кучу (у кучы)

скучища

разг. нудота, -ты жен.