склёпываться
возвр., страд. склёпвацца
скликать
I \(скли́кать\)
совер. разг. склікаць, сазваць
II \(склика́ть\)
несовер. разг. склікаць, ззываць
склока
склока, -кі жен., звадка, -кі жен., сварка, -кі жен.
склон
схіл, род. схілу муж.
адхон, -ну муж.
на склоне лет — пад старасць, на старасці год, у пажылым веку
склонение
1) (действие) схіленне, -ння ср.
2) физ., астр. схіленне, -ння ср.
магнитное склонение — магнітнае схіленне
угол склонения — вугал схілення
2) грам. скланенне, -ння ср.
склонённый
1) схілены, мног. пасхіляны, нахілены, мног. панахіляны, пахілены
нагнуты, мног. панагінаты
апушчаны, мног. паапусканы, спушчаны, мног. паспусканы
2) схілены, угавораны
см. склонить
склонить
совер.
1) схіліць, мног. пасхіляць, нахіліць, мног. панахіляць, пахіліць
(нагнуть) нагнуць, мног. панагінаць
(опустить, спустить) апусціць, мног. паапускаць, спусціць, мног. паспускаць
склонить голову — схіліць (нахіліць, пахіліць, апусціць) галаву
склонить ветку — нахіліць (нагнуць) галінку
склонить знамёна — апусціць (спусціць) сцягі
2) перен. (убедить) схіліць, угаварыць