Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

разбойнический

разбойніцкі

разбойничество

разбойніцтва, -ва ср.

разбойничий

разбойніцкі

разбойный

уст. разбойны

разболеться

I совер. (расхвораться) разг. расхварэцца

II совер. (об отдельном органе) разг. разбалецца

разболелась голова — разбалелася галава

разболтанность

бязладнасць, -ці жен., расхлябанасць, -ці жен.

разболтанный

1) прич. разбоўтаны, размяшаны

2) прич. расхістаны

расхлябаны

см. разболтать I

3) прил. (недисциплинированный, беспорядочный) бязладны, расхлябаны

разболтать

I совер.

1) (размешать) разбоўтаць, размяшаць

разболтать муку в воде — разбоўтаць муку ў вадзе

2) (ослабить, расшатать) расхістаць

расхлябаць

разболтать гайку — расхістаць гайку

II совер. (разгласить) разг. разбалбатаць

разболтаться

I совер. разг.

1) (о жидкости) разбоўтвацца, размяшацца

2) (ослабиться, расшататься) расхістацца

расхлябацца

II совер. (разговориться) разг. разбалбатацца

разболтованный

тех. разбалтаваны